Het dak van de wereld!

13-02-08 14:30u

Eergisteren zijn we heel vroeg (5u!) opgestaan om de mountainflight te maken. We dachten wel een taxi te kunnen vinden, maar uiteindelijk was de enige taxi die beschikbaar was van het hotel.

Aangekomen op de luchthaven konden we vanaf de parkeerplaats de terminal niet eens zien. Rond deze tijd van het jaar zou het mee moeten vallen met de mist, maar vandaag dus niet.
Kathmandu ligt in een valei dus als het mistig is kan het wel eens heel lang blijven hangen..

En ja hoor, er was sinds vanochtend nog geen een vliegtuig opgestegen. Uit het raam van de terminal kon je nog niet eens de achterkant van de bus zien.
Wij hadden de tweede serie met vluchten van 07:45u geboekt en de mensen van de eerste serie (07:00u) zaten dus ook nog te wachten.
Uiteindelijk na 2 uur was het weer nog steeds niet veranderd en werden alle vluchten elk half uur een half uur opgeschoven dus hebben we maar besloten om weer weg te gaan.

Gelukkig hebben ze een regeling dat je ofwel je geld terug krijgt, ofwel een ander ticket kan boeken dus hebben we maar meteen voor de volgende dag gereserveerd.
Deze vluchten gaan heel vroeg in de ochtend omdat de wolken dan nog laag hangen en je de bergen dus goed kunt zien.
Nadeel is dat het nog wel eens mistig is en je dus niet eens op kan stijgen..

De rest van de dag hebben we de stad verkend. We hebben een hoop tempels, Buddha's en stoepa's gezien in onze wandeltocht door de stad. Daarna zijn we naar Durbar Square geweest. Dat is het oudste gedeelte van de stad met allemaal tempels uit de middeleeuwen.

Hier hebben we een plein gezien waar ze elk jaar in april honderden geiten offeren om weer een jaar beschermd te zijn tegen (verkeers)ongelukken. Op zich geen overbodige luxe gezien het aantal verkeersdoden hier :p, maar wel bizar! In die tijd zijn alle straten rood van het bloed wat er doorheen stroomt.

Ook zijn we in de tempel geweest waar de enige levende god woont. Het is een meisje van volgens mij een jaar of 10 die een belangrijke god is tot dat ze haar eerste menstruatie krijgt. Dan is ze weer gewoon een mens. Tot die tijd woont ze in die tempel en wordt ze aanbeden.
Tot twee jaar geleden zat ze de hele dag op het balkon voor toeristen, maar sinds een jaar of 3 staakt ze omdat ze vindt dat haar bewakers niet voldoende geld krijgen.

Maar goed er was een soort festival aan de gang waar allemaal meisjes van haar leeftijd als de godin verkleed waren, dus we hebben een goed beeld van hoe ze eruit ziet :p

Daarna hebben we in een restaurantje een lekkere steak gegeten. Het leek een beetje op gehakt en het duurde een tijdje, maar we zijn er achter gekomen dat het geen rund was maar steak van een yak. Yaks zijn hier zo normaal als koeien bij ons. Ze worden gegeten en ze maken kleding van de wol. Kunnen we het in ieder geval weer van ons lijstje met dingen die je nog een keer moet doen afhalen :)

Later in de middag zijn we nog naar een grote stupa op een berg geweest. Een van de vele bedevaartsoorden hier in Kathmandu, waarvandaan je de hele stad kunt zien liggen. Het grappige is dat er vooral lokale toeristen komen dus we waren weer een attractie op zich. Gelukkig zijn de mensen hier niet zo vervelend als in India waar ze je gerust een kwartier aanstaren.

We zijn ook nog even in het casino geweest waar we werden aangesproken door een of andere patser. Volgens mij was het de lokale maffiabaas dus we hebben het aanbod van een drankje maar beleefd afgeslagen.

Gisteren zijn we dus weer vroeg opgestaan voor de tweede poging van onze mountain flight. Nu hebben we eerst even gebeld naar een nummer dat we de dag ervoor hadden gekregen om te informeren of de vlucht op tijd ging.
Er werd gezegd dat het weer heel goed was en de vlucht misschien wel op tijd zou zijn. Dus weer in de taxi en wachten op de luchthaven. Ook al konden we het eind van de straat niet zien, op de luchthaven was het weer inderdaad iets beter. Maar ook deze keer was er nog geen vlucht opgestegen. Het heeft tot half 10 geduurd voordat de eerste vlucht de lucht in ging, maar we besloten maar te wachten omdat het weer echt beter was.
Uiteindelijk bleken er ook nog plaatsen vrij te komen op een vroegere vlucht dan we geboekt hadden (omdat andere mensen weer weg gingen) en dus konden we tegen 10 uur alsnog de lucht in dus het wachten was niet voor niets...
Het vliegtuigje van Buddha air (geeft toch een veilig gevoel) heeft aan beide kanten een enkele rij stoelen zodat iedereen aan het raam zit. Ook kan je vanuit de cabine de cockpit inkijken dus alle mogelijkheid om de Mount Everest (= de hoogste berg van de wereld) en de rest van de Himalaya te zien.

Eenmaal opgestegen was er geen wolk te zien in de verste verte en hadden we dus een prachtig zicht. Een voor een mochten we vanuit de cockpit kijken en de stewardess vertelde steeds waar we precies in de Himalaya waren en welke berg we nu zagen.

Na een uurtje vliegen zijn we weer geland en kregen we ook nog een certificaat om te bewijzen dat we langs de Mount Everest gevlogen zijn..

In de middag hebben we nog de tempel bezocht waar alle crematies uitgevoerd worden. Net als in India is het aan een heilige rivier en een eer om hier gecremeerd te worden of dood te gaan (er is ook een ' sterfhuis' waar mensen naartoe gebracht worden om dood te gaan). De ene kant is voor het gewone volk, de andere kant voor de rijken en er is ook nog een deel voor de koninklijke familie.

Ook hier wordt het lichaam op een soort houten brancard door de stad gedragen om in het bijzijn van familie en vrienden in brand gestoken te worden op een houten stapel, nadat er een aantal rituelen zijn uitgevoerd.

Het is wel weer bizar om de lijken te zien. Ze worden uitgekleed, opnieuw aangekleed en gewassen in heilig water terwijl de hele familie er omheen staat te rouwen. Daar staan wij dan weer foto's van te maken en eigenlijk is dat ook wel weer bizar.

Daarna zijn we nog naar de grootste stupa van de wereld geweest (de Bouddhanath). Zie foto: http://www.newnepal.org/newnepal_org7257.JPG

Dennis voelt zich een beetje ziek dus we zijn netjes op tijd naar de hotelkamer gegaan waar we maar roomservice besteld hebben.

Vandaag voelt hij zich gelukkig al een stuk beter maar hebben we niet veel gedaan. We zijn nu bezig om een vliegticket te regelen naar Pokhara voor morgen (wel duurder, maar een stuk relaxter dan de bus) en een tour voor het Chitwan National Park daarna.

Soms is het hier 0 graden en soms 30, en dat allemaal op een dag. 's ochtends dus heel koud, maar zodra de zon gaat schijnen warmt het flink op. Zo lekker dat we zelfs al een beetje kleur krijgen.

Vandaag liepen we ook nog tegen een demonstratie aan. Er zijn in Nepal altijd spanningen, dus daar wil je ver vandaan blijven. Ik begreep dat het in dit geval ging om het feit dat er de afgelopen dagen geen benzine meer geleverd wordt aan de benzinepompen en dus iedereen zo'n beetje zonder zit. We hebben ze later nog door de stad zien lopen, maar volgens mij was het vrij vreedzaam. De taxi's zijn wel erg duur in verhouding dus dat heeft er vast iets mee te maken.

Er zijn al jaren spanningen tussen de Nepalese regering en de Maoisten. Het ene moment lijkt het goed te gaan, maar je hebt zo weer een actieve burgeroorlog. Gelukkig is het de laatste tijd vrij rustig. Wel zien we regelmatig auto's en vliegtuigen van de VN.

In ieder geval de groetjes uit het zonnige Nepal!
Edwin en Dennis.


Ps. Het nirvana is het hoogst te bereiken doel voor Hindu's en Boeddhisten en inderdaad de zevende hemel. Je wordt niet meer gere-incarneerd maar bent dus klaar. Je moet dan wel aan de rivier doodgaan en verbrand worden maar dat terzijde..