Reizen duurt hier lang!

03-02-2008 21:00u

Helaas zie ik dat het niet gelukt is om de foto's online te zetten omdat de verbindingen te traag zijn. Toen we het kaartje terug in de camera deden was onze laatste foto ook ineens niet meer te zien, dus ik ga het niet meer proberen. We willen natuurlijk niet nog meer foto's kwijtraken. Maar iedereen die ze graag wil zien komt na de vakantie maar op de koffie! :)

Na het kamelenverhaal van twee dagen geleden zijn we nog lekker wezen eten. Overigens is bijna alles vegetarisch in Radjasthan. Op zich logisch omdat een groot deel van de bevolking Hindu is en die vegetarisch zijn. Tenminste, de strenggelovigen. De rest eet alleen geen rund.
De eigenaresse van een restaurant kon ons vertellen waarom ja in Radjasthan geen vlees moet eten. Er schijnen geen legale vleesopslagplaatsen te zijn. Hierdoor is het vlees of van andere provincies gehaald, dus komt het al halfbedorven aan, of wordt het in eigen kleine vriezers bewaard, die met alle stroomstoringen ook niet te vertrouwen zijn.
Haar advies was dus om sowieso alleen maar vegetarisch te eten in Radjasthan.

Van diezelfde vrouw kregen we trouwens het bier in een theepot. Ze krijgt als vrouwelijke eigenaresse van een restaurant geen drankvergunning in Radjasthan.

Anyway, de volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan om naar de bus te gaan. We kregen zoals beloofd een warme douche. Dit was eerder niet gelukt.
In het hotel betekent warm douchen dat iemand naar de ketel moet lopen om die letterlijk met een houtvuurtje warm te stoken. Je hebt dan niet superheet, maar redelijk heet water en moet wel snel zijn voor het hete water weer op is.. Wij stonden om half 6 op, dus de eigenaar moest om 5 uur zijn bed uit om onze douche warm te maken. Hij wilde eerst zijn zoon sturen, maar heeft het toch maar zelf gedaan..

Daarna met de tuktuk naar het busstation. Het is echt superkoud in de ochtend. Niet onder het vriespunt, maar daar wel erg dichtbij. Na een half uurtje wachten de bus in, richting Jodhpur. Deze vijfeneenhalf uur durende busrit is niet zo heel erg aangenaam. De bussen hebben stoelen, met daarboven bedden. De stoelen kan je reserveren, dat hebben we natuurlijk gedaan. Vervolgens worden de bedden en het gangpad gebruikt om iedereen die mee wil een plaatsje te geven.
Elke keer als de bus stopt wordt de bus overladen met kraampjes die van alles verkopen. De helft van de mensen koopt wat, dus heel de bus ruikt naar heel veel verschillende hapjes. Alles wat niet wordt opgegeten of niet meer nodig is gaat uit het raam, of op de grond en daarnaast draaien ze ook nog de hele tijd keiharde Hindi muziek over de speakers.
Soms vragen we ons af waarom we die lokale cultuur toch mee willen maken :p, maar al met al viel de tijd dat we onderweg waren wel mee.

Aangekomen in Jodhpur hebben we het fort daar bezocht. Dit is van een nog levende prins die in een paleis verderop woont. Je ziet daar hoe de prinsen tot 60 jaar geleden echt hebben geleefd en wat de Engelsen er aan veranderd hebben. In het fort lopen suppoosten rond die ook bijvoorbeeld laten zien hoe de waterpijp gerookt werd en hoe opium gedronken werd. Was leuk om te zien.
In Jodhpur vond ik de mensen vriendelijker dan tot nu toe. Wat ook gek was is dat iedereen naar ons staart. We zijn niet de enige toeristen die hier rondlopen, maar op de een of andere manier zijn toeristen nogal een attractie. Iedereen wil weten waar je vandaan komt en je een hand geven. Kinderen zwaaien naar je, overal vandaan.
Er zijn er slechts een paar die ook iets van je willen hebben (dus met je praten met als doel geld of iets anders te krijgen), dus dat is wel bijzonder.

We hebben gegeten op het dak van ons hotel, waar traditioneel gedanst werd met de bijbehorende muziek. Na het eten gedouched. De douche was echt de lekkerste die we deze vakantie gehad hebben. Echt heet water en flink hard ook. Heerlijk om weer eens goed te kunnen douchen.
De hele stad ruikt overigens naar stof, net als de kamer waar we in sliepen. Maar toch maar snel naar bed, want de bus van de volgende ochtend vertrok om 07:30u!

03/02
Dus vandaag op tijd er weer uit. We waren zoals aangegeven ruim op tijd bij het busstation, zonder ontbijt omdat er nog niets open was. Bleek de pus pas om 8u te vertrekken. Dus een uur wachten in de superkou!
Iets over achten vertrok de bus dan ook echt. Deze was ook met stoelen onder en bedden boven, maar had wel bredere stoelen. Wat een luxe! :p

De rit van Jodhpur naar Jaipur duurt zo'n 8u en kost 3,50 p/p voor een gereserveerde stoel.
We waren wel voorbereid en hadden drankjes, chips en koekjes als ontbijt meegenomen.
De bussen rijden uiteraard net als het andere verkeer als gekken. Zolang je maar toetert kan je overal doorrijden en inhalen. 2-baans wegen kunnen ook als 4-baans gebruikt worden, hoe smal de weg ook is. De toeters zijn trouwens zwaar irritant. Ze hebben allemaal een melodietje en zijn zo hard dat je jezelf niet meer kan horen denken.. Maar ja, all part of the game.

Halverwege de rit, tijdens een inhaalmanouvre op een smalle bergweg reed de bus ineens op de berg af en kwam tot stilstand. De voorkant van de bus stond bijna tegen de berg en de achterkant over anderhalve rijbaan geparkeerd. Iedereen eruit om te kijken wat er aan de hand was, bleek er een stang van de stuurkolom afgebroken te zijn.
Halverwege de reis in the middle of nowhere.. Gelukkig maken die mensen zulke dingen kennelijk vaker mee en schoten veel passagiers te hulp. Stenen werden achter de wielen gelegd zodat we niet in het ravijn zouden storten en nog wat stenen op de weg als afzetting zodat de rest van het verkeer ons niet zou raken met twee bochten in beide richtingen waar nog altijd blind wordt ingehaald.

Dit avontuur hebben we maar buiten dus afgewacht. Het was inmiddels al bijna 30 graden. De temperatuurverschillen zijn echt enorm. In de ochtend heb je 3 vesten nodig en in de middag kan je bijna zonder shirt lopen. De Indiërs zelf hebben de hele dag een deken bij zich waar ze zich als het koud is helemaal in verpakken. 's ochtends zie je overal wandelende dekens op straat.

Maar goed, terug naat het avontuur; Er werd druk heen en weer gebeld en gesleuteld onder de auto. Na een half uurtje kwamen er twee monteurs aan op de motor en kwam er een bus uit de andere richting van dezelfde maatschappij die kennelijk wat onderdelen uit de stad had meegenomen. Na nog een half uurtje sleutelen konden we met een ruim uur vertraging weer instappen.

Na de lange reis zijn we aan het begin van de avond aangekomen in Jaipur. Een grote stad waar natuurlijk alles vies is. Maar voor het eerst hebben we bij de McDonals kunnen eten. Die is hier heel anders, omdat bijna alles vegetarisch is, maar wel weer iets wat een beetje westers leek..

Morgen gaan we deze stad bekijken en we hebben weer wat meer tijd. Hier blijven we twee nachten.

Wat ik ook nog wil vertellen is dat de persoonlijke hygiëne hier echt onder alle niveaus is. Bijna niemand, grote of kleine steden, heeft water of een WC thuis. De hotels wel, maar verder niet. Er zijn openbare toiletten maar die stinken zo dat eigenlijk iedereen het op straat doet. Het water wordt door iedereen uit waterpompen op straat gehaald.

Dit had ik toch niet verwacht voor een land dat een van de snelst groeiende economiën van de wereld heeft..

Maar goed, nu lekker uitrusten en eens kijken waar al dat vuurwerk vandaan komt. Erg spannend..

Groetjes,
Edwin en Dennis.