The Cambodia Experience (13-3 t/m 14-3)

Hehe, daar ben ik weer. (16-03-2007 20:00) Ik zit nu in een internetcafé in Kratie op mijn blote voeten (zoals dat hoort, slippers uitdoen voor de deur) terwijl de kat komt binnenlopen met een muis die hij net gevangen heeft en moet ook nog een beetje opschieten want over een klein uurtje sluiten ze en ik heb een hoop te vertellen. Dus begin ik waar ik gebleven was;

--> 13-03-2007;
De stad Phnom Penh ziet er inderdaad een stuk moderner uit. Dat komt vooral omdat ze hier wat strenger zijn met regels. De stoep is om op te lopen en niet om op te verkopen. In Vietnam kon je nergens op de stoep lopen.. Daarnaast wonen in Phnom Penh de wat rijkere mensen en komen er genoeg toeristen voor wat leuke restaurantje e.d.
Vanochtend op tijd eruit voor de city-tour. Cambodja heeft met de Rode Khmer een hoop recente geschiedenis geschreven. We werden opgehaald door de gids 'Long' (die inderdaad niet zo lang is) en een Tuktuk (brommer met een karretje erachter, soort taxi dus). Als eerste naar Toul Sleng (ook bekend als S.21). Dat was voor de tijd van de Rode Khmer een school, maar zo'n 30 jaar geleden een zeer beruchte gevangenis. Zoals bekend werden alle geleerden en enigszins niet domme mensen door het regime van Pol Pot gearresteerd en vermoord. In deze gevangenis werden deze mensen eerst verhoord en daarna afgevoerd om vermoord te worden, als ze tenminste niet al doodgegaan waren tijdens het verhoren of van uihongering of ziektes. Pol Pot wilde dat Cambodja een land werd met alleen boeren die op het land werkten en waar iedereen gelijk was (behalve hijzelf natuurlijk). Iedereen met een beetje verstand wist al dat dat niet ging werken dus die moest maar dood (al is het zo misschien een beetje versimpeld weergegeven).
De gevangenis is nu een museum maar een groot gedeelte van de cellen en verhoorruimtes zijn nog intact aangezien deze horror minder dan 30 jaar geleden heeft plaatsgevonden.
Echt verschrikkelijk om te zien hoe het geweest moet zijn. van de ruim 10.000 gevangenen zijn er slechts 7 levend uitgekomen. Van de 7 zijn er nog 3 in leven, de andere vier hebben zichzelf in de week nadat ze waren vrijgekomen doodgegeten, zo uitgehongerd waren ze.
In principe werd in deze gevangenis niet vermoord maar soms overleef je een marteling niet (zoals bijvoorbeeld als ze je 10 minuten op zijn kop in een pot water hangen omdat je geen informatie hebt). Als ze klaar waren met verhoren werd je afgevoerd naar de 'Killing Fields'. Die hebben we dus daarna bezocht.

Ook dit is echt bizar! Long liet ons zien waar de mensen moesten wachten tot ze vermoord werden, dit gebeurde alleen 's nachts met veel muziek op de achtergrond, zodat niemand het geschreeuw kon horen van mensen die met een stuk hout de schedel werden ingeslagen of met een scherp blad hun keel werd doorgesneden. Al deze mensen zijn in massagraven gegooid en daar zie je de resten van. Veel van de schedels die gevonden zijn hebben ze in een soort monument verwerkt. De rest van de botten liggen nog onder de grond, maar ook op de grond ligt het bezaaid met stukken kleding, botten en tanden van mensen! Echt té bizar dat dit nog zo kort geleden is!!

Toen lunch bij restaurant Frizz. Onze gids heeft hier vroeger als manager gewerkt en de eigenaar is een nederlander genaamd Frits Mulder. Ze serveren Khmer eten en het was echt superlekker!

Na de lunch gelukkig een iets luchtiger programma. Eerst naar de Russian Market geweest waar we nog wat inkopen gedaan hebben. Zoals een Boedda van een centimeter of 30. De verkoopster zei dat 'ie niet alleen echt brons was, maar ook nog eens heel oud! En dat voor maar 11 dollar.. Maar goed, op zich best knap wat je kan doen met een stukje hout en een schuursponsje ;-P

Daarna een bezoek gebracht aan 'The Royal Palace' en 'Wat Phnom'. Het paleis is echt prachtig. Wat Phnom is een berg met een soort tempeltje erop waar vroeger een bot van een echte Boedda begraven lag. Dit hebben ze verplaatst om dat eens per jaar duizenden mensen naar die plek toekwamen en de hele stad toen plat lag. Voor het bot is een nieuwe tempel gebouwd een stuk buiten de stad.

's avonds hebben we in het hotel gegeten want we waren te moe om de stad in te gaan. Wel jammer want het kostte 25 dollar (een weekloon hier) en was echt smakeloos. Hadden we nu maar bij Frizz gegeten :-P

--> 14-03-2007;
Weer opgehaald met de tuktuk. Eerst een heel stuk de stad uitgereden om vervolgens met een bamboetrein verder het land in te gaan. Dat is een door lokale bewoners zelfgemaakte trein die veel gebruikt wordt om goederen te vervoeren. Eigenlijk is het alleen een platform met 4 treinwielen eronder en een ergens op de kop getikt motortje.
Best een goed idee van die mensen, want dat spoor ligt er toch en er rijdt hier slechts 3x per week een trein overheen. Met heel de tuktuk op dat platform.. Ik dacht dat lukt nooit, maar ze blijven me verbazen hier. We hebben maar niet teveel bewogen want voor je het weet zak je er doorheen. Soms loopt er een koe op het spoor en we zijn langs een hoop afgelegen dorpjes geweest en over bruggetjes waarvan je echt heel blij bent als je er overheen bent... Al met al een leuke ervaring!

Toen nog even verder met de tuktuk en daarna aangekomen in bij Wat Oudong. Een tempel op een hoge berg met dus het bot van de echte Boedda. Ook nog wat andere pagodas bezocht en een gigantische tempel in aanbouw in de stijl van Ankor Wat. Echt gigantisch.
Omdat de tempel nog in aanbouw (Wat Tamareach) is werden we gevraagd ook wat te sponsoren. We dachten aan 10.000 Real (2,5 USD) maar de hulpmonnik wist ons te vertellen dat een zak cement 16.000 Real kost.. Vooruit dan maar, gelukkig werden we ook nog ingezegend als dank voor onze bijdrage en we staan met naam in het kasboek :-). Toch leuk om te zeggen dat we meegeholpen hebben aan de bouw van de tempel. Met een hele zak cement dus..

Vervolgens weer terug naar Phnom Penh. Eigenlijk hebben we wel even genoeg van al die kip met stukjes bot en halfgebakken rundvlees, dus op zoek naar iets westers. In de stad een aardig restaurantje gevonden. Gelukkig maar want de aankomende dagen wordt alles lokaal..

--> 15-03-2007;
Start van de Homestay tour...

Hier lees je binnenkort meer over, want het uur is voorbij, ze willen hier naar bed.

Tot snel weer!

Groetjes,
Edwin en Dennis

Ps. Corrie, Cambodja is veel armer dan Vietnam. Ruim 70% van de bevolking leeft hier onder de armoedegrens. Dat komt mede omdat er bijna geen eigen productie is, dus alles geïmporteerd moet worden en daardoor veel duurder is. De plekken waar de rijken wonen zien er wel beter uit, maar er zijn wel echt veel bedelaars en zwervers. De contrasten zijn echt heel groot.